Bir vezirin anlayışsız, kavrayışsız bir çocuğu vardı. “Bunu terbiye etsin, belki akıllanır!” diye bir bilgine yolladı. O bilgin zât bir süre uğraştı, ama yararı olmadı. Birisiyle babasına haber gönderdi:
“Bu akıllanmadı!” dedi. “Tam tersine beni de deli etti!”
Bir bilge oğullarına öğüt veriyordu: “Canlarım benim!” diyordu, “hüner öğrenin, dünya varlığına güvenmeyin; mevki, makam, şehrin dışında işe yaramaz. Para pul her zaman tehlikededir. Ya hırsız götürür, ya da sahibi tüketir. Ama hüner bir çeşmedir, sürekli bir devlettir. Hüner sahibinin işleri ters dönse gam yemez; çünkü onun hüneri kendinden bir devlettir, servettir. O nereye gitse saygı görür, başta oturur. Hünersiz kişi gittiği yerde sıkıntı çeker…
Sadi Şirazi - Gülistan
