Bir evin içinde hep sesi daha az çıkan, ama varlığıyla bir dağın gölgesi gibi hissettiren biri vardır: Baba.

Çocuk, gözünü açar açmaz önce annesinin sıcak kucağını tanır; ama büyüdükçe bir duvar gibi arkasında duranı, bir sığınak gibi onu koruyanı da keşfeder. İşte o keşif anı, hayatın en sessiz ama en güçlü bağlarından birini kurar: Baba ile evlat arasında görünmez bir köprü.

Baba, çoğu zaman sevgisini kelimelere dökmez.

O, sabahın köründe çıkıp akşamın karanlığında dönen adımlarıyla konuşur.

O, cebindeki son parayı bir oyuncak kamyon almak için harcayıp, kendine bir çift ayakkabıyı aylarca erteleyerek anlatır sevgisini.

O, bir bakışla “yanındayım” der, bir omuz dokunuşuyla “korkma” der.

Çünkü babalar sevgiyi çoğu zaman sessiz yaşar, sessiz öğretir.

Bir çocuğun dünyasında babanın duruşu, hayata bakışını şekillendirir.

Baba, haksızlık karşısında dik duruyorsa, çocuk da adaletin nasıl savunulacağını öğrenir.

Baba, sabırla, azimle mücadelesini sürdürüyorsa, çocuk da hayatın zorlukları karşısında pes etmemenin adını koyar.

Ve baba, evladına sadece maddi destek değil, manevi bir karakter miras bırakıyorsa, işte o çocuk geleceğin gerçek kahramanlarından biri olur.

Bazen küçük bir yürüyüş, bazen bir kırık sandalye tamiri, bazen sessiz bir beraberlik bile, çocuğun hafızasında ömür boyu saklı kalan derslerdir.

Bir babanın alnındaki ter, ellerindeki nasır, gözlerindeki kararlılık; evlat için hayatın şifresini çözmeye başlama anıdır.

Ve ne büyük bir bahtiyarlıktır ki, çocuk bir gün dönüp baktığında "Ben de onun gibi dürüst, onun gibi sabırlı, onun gibi vefalı olmalıyım" diyebiliyorsa...

Değerli okuyucularım,

Bugün hep birlikte evlerin görünmez kahramanlarını, sessiz öğretmenlerini, hayata sabırla köprü kuran babaları andık.

Fakat biliyoruz ki, bir ağacı gövdesi ne kadar güçlü tutuyorsa, toprağın şefkati de o kadar önemlidir.

İşte bu yüzden önümüzdeki yazıda, hayatın ilk şefkat durağı olan "Anne" figürünü konuşacağız.

Babanın sessiz dirayetinden, annenin sıcak merhametine doğru yol alacağız.

Sözümüz var:

Hayatın kıymetli değerlerini, unutulmaya yüz tutmuş güzellikleri birlikte hatırlayacağız.

Yarın yine burada buluşmak dileğiyle...

Kalbinizde huzur, gönlünüzde umut eksik olmasın…