NE KADAR FEDAKÂRIZ?

Hayatın her döneminde zorluklar vardır. Bu zorluklardan en çok etkilenenlerden biri de annelerdir.

Annelik kutsal bir meslektir. Her türlü sıkıntıları da anneler yüklenir. Bir kadın Allah’ın buyurduklarını dikkate almalı “Rabbim! Karnımdakini azatlı bir kul olarak sana adadım” diyebilmeli ya da Ümmü Süleym gibi Enes’in elinden tutup “Ya Resullallah Ensar’dan erkek ve kadın olarak size hediye vermeyen kalmadı. Bende hediye olarak size Enes’i takdim ediyorum. Hizmetiniz de bulunsun” demeli.

Bir anne için ayrılık her ne kadar zor olsa da çocuğunun güzel bir ahlak öğrenmesi için yeterli olur. Bizler bir tavuğumuzu kaybetsek sabahlara kadar yatamayız. Oysaki çocuklarımızın elbiselerine giyim kuşamlarına özen gösterirken manevi elbiselerini ahlaklarını kaybetmişiz. Bunu görmezden gelip nasıl sabahlara kadar uyuyabiliyoruz? Çocuklarımızın geleceğini görüp buna göz yummak anneliğe yakışır mı?

Çocuklarımıza abdest aldırtmayı sadece yazın düşünüp kışın soğuktur üşümesinler diye ve sabah namazına kaldırmıyorsak kendimizi uyutmuyor muyuz? Bir başka dine sahip insanlar kendi çocuklarını kendi dinine göre yetiştirirken biz niçin güzel dinimiz İslam’a göre yetiştirmiyoruz?

Eğer çocuklarımız kötü halde ise hemen kendimizi hesaba çekmemiz gerekir. Çünkü çocuklarımız dışarıda anne ve babalarını temsil etmektedir. İyi de olsalar kötü de olsalar insanların dikkatini çekerler. Bu kimin çocuğudur diye sorarlar. Eğer iyi sözler duymak istiyorsak biz kadınlara bu konuda çok iş düştüğünü söyleyebilirim.

Nasıl ki okulu için sabah kalkıp kahvaltısını hazırlayıp sevdiği yiyecekleri çantasına bırakıp arkadaşlarına mahcup olmasını istemiyorsak ahiret hayatında da mahşer gününde de yüzümüzün gülmesi için Çocuklarımızı güzel yetiştirmemiz gerektirmektedir. Allah bu konu da annelerimizin işini kolaylaştırsın.

 

Çocuklarımızın güzel ahlak ile yetiştirmek dileği ile Allah’a emanet olun.

Paylaş: